jul 8, 2022
Het moederschap is helemaal niet zo’n roze wolk.
Mandy kwam bij mij in de praktijk met haar zoon van 11.
Ze vertelde dat hij heel erg aan haar hing en moeite had om alleen te zijn.
Toen ik haar vroeg vanaf wanneer dit zo is, antwoordde ze “eigenlijk altijd al”.
“Hij was altijd mijn zorgenkindje. Ik was vanaf zijn geboorte veel met hem bezig”.
We gingen dieper in op zijn geboorte en hoe de bevalling voor haar als moeder was verlopen.
Ze vertelde dat ze moeite had met contact maken. De roze wolk die zij had verwacht, bleef uit na de bevalling. Door omstandigheden kon de baby niet meteen bij haar op haar borst liggen. Ze verloor veel bloed en het beeld wat zij had van een bevalling was ruw verstoord.
Het moederschap vond ze loodzwaar. Bij elk huiltje had ze het idee dat ze meteen paraat moest staan. Zij was nu verantwoordelijk voor het kleine wezentje. Ze stond contant aan, ook ’s nachts.
Ze werd steeds vermoeider en hierdoor kon ze helemaal niet meer tot rust komen. En uiteindelijk belandde ze in een postnatale depressie.
In een aparte sessie met Mandy durfde ze het aan om de “traumatische ervaring” aan te kijken. Niet alleen loste ze deze situatie op voor haar zoon maar ook voor zichzelf.
Ze had vanaf zijn geboorte altijd moeite met slapen gehad, al 11 jaar lang. Ze sliep licht en had medicatie nodig om in slaap te komen. Het lichaam had heftig gereageerd op deze langdurige stress en overprikkeling. Door stapje voor stapje deze heftige periode los te laten, zag ze ook verandering in haar slaappatroon ontstaan.
“Nooit verwacht dat mijn slaapprobleem samenhing met deze donkere wolk rond zijn geboorte.”
Mandy vond langzaam meer de rust in zichzelf en haar zoon kon beter tegen alleen zijn.
Ze gaven elkaar letterlijk meer de ruimte. Het was mooi om dit verschil te zien.
Helaas had Mandy weinig gedeeld met haar omgeving over hoe ze zich werkelijk voelde. Er lijkt toch nog een taboe te rusten op de mindere leuke kanten van het moederschap. Zij mocht blij zijn met een gezonde zoon. Maar ik zag de ruimte die ontstaat als die ‘donkere wolken’ er ook gewoon mogen zijn. En dan kan er met terugwerkende kracht na 11 jaar nog altijd een verandering plaatsvinden.
Want zeg nu zelf, het moederschap is niet altijd een roze wolk, soms zitten er ook behoorlijke donderwolken tussen.
Zou je het fijn vinden als er iemand is die jou kan bijstaan en jou de support kan geven die je op sommige momenten nodig hebt?
Weet dat ik er voor je ben!
met liefde,
Amy
#moeder #rozewolk #slapen #stress #moederschap #zwaar #vermoeid#bevalling #geboorte #zorgen #ontspanning #rust #alleenzijn #familiepraktijkvrij #bevalling #kind geboortepatronen
mrt 20, 2020
EEN NIEUW LEVEN
Deze week hoorde ik het mooie nieuws dat Nancy, mijn lieve collega, moeder is geworden van een prachtige zoon, Dante.
Een nieuw leven is begonnen…
Het prille begin. Zo kwetsbaar. Net als de eerste knoppen die je weer ziet komen in de bomen. Maar daarvoor was er al heel wat aan het groeien dat voor ons niet zichtbaar was. Zo is het ook met een baby.
Is dit echt wel het begin?
Dit kleine baby’tje heeft al een hele reis afgelegd. Van zaadje richting eicel. Was je als kindje gewenst? Ben je via de natuurlijke weg of via IVF gekomen?
De reis van zaadje naar eicel is niet zonder gevaren…
En dan die negen maanden in de veilige buik van jouw mama.
Al die gevoelens die bij mama komen kijken … daarin lig jij heerlijk al die tijd te marineren. Heeft jouw moeder stress of zit ze in volledige ontspanning en geniet ze van het zwanger zijn? Of heeft jouw moeder ergens verdriet om? Je kunt je wel indenken dat dit voor een baby anders voelt.
Een baby krijgt al heel veel mee in de baarmoeder. Van gevoelens tot geluiden maar ook de steun die moeder ontvangt van degenen om haar heen. De vader speelt hierbij een belangrijke rol. Want de steun en liefde van vader is al van invloed op de ontwikkeling van de hersenen van het kind in de buik. Als ouders doen jullie het samen.
En dan komt de dag van jouw geboorte. Je ouders hebben hier al heel wat momenten over gefantaseerd. Maar waarschijnlijk loopt het heel anders dan ze hadden gedacht. En dan kun je niets anders dan je eraan over geven. Als baby weet je ook niet wat je overkomt. Van het warme vertrouwde veilige plekje door een donkere, krappe tunnel naar koud, fel licht. Allemaal mensen die aan je zitten, opeens zelf ademen, kleding aan en nu zelf drinken. Maar dan ruik je iets vertrouwds. Dit ken je .. die stemmen herken je … het is veilig.
Een nieuw leven.
Tijdens mijn training bij Anna Verwaal, leerde ik over patronen die al kunnen ontstaan bij de conceptie, zwangerschap en geboorte. Deze patronen kunnen als een rode draad door iemands leven lopen. Inzichten en bewustzijn hierover, kunnen kinderen en volwassenen helpen en genezen.
Als jij als baby tijdens de geboorte bij je moeder bent weggehaald, omdat het niet goed ging met je moeder, kun je je voorstellen dat verbinden met anderen lastiger zou kunnen zijn in je leven. Door hier juist mee aan de slag te gaan, en wel zo vroeg mogelijk, kan heel helpend zijn voor de rest van je leven.
Het is een mooie aanvulling op de kennis die ik al heb. Ik kon het ook meteen toepassen in de praktijk . De komende tijd wil ik “toekomstige” ouders hier bewuster van maken.
liefs, Amy
#kinderpraktijkvrij #kind #kindercoach #holistisch #kindercoaching #gezinscoaching #coachingouders #bewust #natuurlijk #ouderschap #gezinoppad #moederopavontuur #kindopweg #vrijtezijnwiejebent #geboorte #zwangerschap #trauma #bevalling #prillebegin #ivf #natuurlijk #ouders #toekomstigeouders