Respect voor jou

Respect voor jou

Respect voor jou

Ik heb zoveel respect voor jou, lieve vrouw!
Elke dag sta je daar weer.
In de ochtend broodjes smeren, kinderen aankleden en naar school brengen.
Snel op weg naar je werk.
Vergaderen, mails beantwoorden, mensen bellen.
Tussendoor lunchen.
En als je tijd hebt, even buiten wandelen.
Je middag is vol gepland op het werk.
Maar je vliegt er doorheen.

Dan haal je de kinderen op van de creche.
En door naar de zwemles.
Thuisgekomen sta je tijdens het maken van het eten nog even te bellen met je moeder.
Tussendoor probeer je de kinderen uit elkaar te halen bij een ruzie om de iPad …
Je man komt thuis, en heeft jullie dochter intussen van zwemles gehaald.
En dan samen eten …
Maar niet iedereen vind het avondeten even lekker.
En je man is helemaal klaar met het gezeur en schreeuwt tegen de kinderen …
Jij voelt de onrust in jezelf.
Maar je blijft rustig en probeert de boel te sussen.
Je wilt graag dat het gezellig is.
Het lukt je ook nog!

Dan het avondritueel.
De kinderen rekken hun bedtijd …
“Mam ik heb zo’n dorst!”
“Mam, ik heb pijn aan mijn teen, wil je er even naar kijken?”
Ook nu probeer je weer tot 10 te tellen.
En het lukt je weer!
De kinderen liggen in bed, het is rustig.
Je ploft neer op de bank, mission accomplished!

Alleen, lieve moeder, waar ben jij in dit verhaal?
Wanneer ga jij jezelf de aandacht geven die jij verdient?

Ik daag je uit om op avontuur te gaan en je eigen beste vriendin te worden.
Wil je weten hoe je dat kunt doen?
Stuur mij een mail via deze link.

#kinderpraktijkvrij #moeder #moederopavontuur #family #life #coach #gezinscoach #kindercoach #verandering #transformatie #aandacht #zorg#bestevriendin #stress #drukte #bezig #gezinsleven #ontspanning #rust

Welke keuze ga jij maken als de sneltrein weer gaat rijden?

Welke keuze ga jij maken als de sneltrein weer gaat rijden?

Welke keuze ga jij maken als de sneltrein weer gaat rijden?

Een jaar geleden sprak ik een moeder tijdens een “Gezin op Pad”-traject bij mij en ze zei: “Ik ben echt “aan” gegaan op alles waar je me bewust van hebt gemaakt. Ik wil mijn eigen weg hier in vinden maar het is zo lastig om mijn eigen tempo aan te houden in deze drukke maatschappij. Het lijkt wel alsof ik dan niet meer meetel.”

Ik maakte toen de metafoor van dat we allemaal in de sneltrein zitten. We hebben amper tijd om uit het raam te kijken en te genieten van het mooie uitzicht, van de natuur en de mensen om je heen. En we zitten daar om zo snel mogelijk bij een bepaald einddoel komen. Jij kunt ook kiezen om eruit te stappen en in een stoptrein, of zelfs stoomtreintje te gaan zitten. Af en toe stap je uit en kijk je om je heen. En van de reis zelf geniet je ook al, omdat het tempo lager ligt. Zij voelde wel wat voor de stoptrein maar kreeg haar gezin hier nog niet in mee… 

Nu een jaar later is er aan de noodrem getrokken. De sneltrein staat stil. We zitten nu stil in de trein en wat gaan we doen?

Welk tempo neem jij aan?

Het mooie is dat deze moeder nu volop geniet van deze tijd.

Ze heeft haar tempo gevonden en het blijkt nu dat de anderen in het gezin ook baat hebben bij dit tempo. Er is meer rust.

Welke keuze ga jij maken als de sneltrein weer gaat rijden?

liefs,

Amy

#kinderpraktijkvrij #kind #kindercoach #holistisch #kindercoaching #gezinscoaching #coachingouders #bewust #natuurlijk #ouderschap #gezinoppad #moederopavontuur #kindopweg #vrijtezijnwiejebent #online #jouwtempo #sneltrein #stoomtrein #eigenritme #snelheidmaatschappij #nietmeetellen #buitengesloten #genieten #natuur 

Eenvoud

Eenvoud

Eenvoud

Ik ga het even helemaal anders doen!
Dat had ik met mijzelf afgesproken.

Einde van het jaar liep ik door de drukte in de praktijk op mijn tenen maar ik zei elke keer tegen mezelf: nog even volhouden, dan heb ik 2 weken vakantie!

In de vakantie terug naar de basis, terug naar mezelf. Ik ging offline en geen posts meer van mij. De eerste dagen kwam de onrust. Het constant willen checken van mijn email of Facebook. Zo’n automatisme. Maar ook de onrust van mij. Ik had genoeg op mijn to-do lijstje maar wilde met mijn aandacht naar binnen. Dat bleek lastiger dan gedacht. Er borrelde verdriet op maar ook onzekerheid. Ben ik wel goed bezig? Doe ik het wel goed?

Ik had het afgelopen jaar heel veel van mezelf gevraagd. De praktijk loopt goed en ik wilde er zo goed mogelijk voor een ander zijn. Helaas merkte ik hierdoor dat ik er niet helemaal voor mezelf en mijn gezin was. In ieder geval niet met mijn volle aandacht.  Ik was er half bij. Ja, nog even deze mail en ja, nog even deze post en voordat ik het wist stond mijn eten over te koken of had ik weer een avond, die ik voor mezelf gepland had, gevuld met werk.  Ik kon het wel vergoeilijken met de reden: ja, maar de eerste paar jaar van een nieuw bedrijf is altijd investeren. Maar wanneer stopt dat?

Ja, ook ik stap in de valkuil waar ik anderen voor waarschuw. En is dat erg? Nee, want niemand is perfect. En dat wil ik ook niet.

Dus ik beloofde mezelf deze weken om terug te gaan naar de basis: naar mezelf en mijn gezin. En het was een verademing na de eerste paar dagen van onrust. Want nadat ik al die gevoelens er gewoon had laten zijn (en ja, het klinkt makkelijker dan het is…) voelde ik de rust terugkeren.

Geen afleiding van telefoon, social media, werk, nieuws en anderen maar terug naar wat er binnen in mij speelt.

Binnen de 4 muren van ons huis.

En dan kom je bij de eenvoud. En kon ik weer met volle aandacht zijn bij de schaterlach van mijn dochter, het dansje van mijn andere dochter of het lekkere eten van mijn man.

Volop in het moment genieten.

Een ondergaande zon, een prachtige bloem of een mooi liedje. In de eenvoud zit het leven waar ik de volle aandacht aan wil geven.

Dat gun ik jou ook. Ik wens jou een 2020 met de volle aandacht. Dus laat je niet onrustig maken door al het moeten, de verwachtingen, angst om dingen te missen of het steeds meer willen.

Maar ga terug naar de EENVOUD want daar zit het GOUD!

liefs, Amy